ای بقیع! می دانی، خوب می دانی گمشده ای دارم از جنس یاس های کبود، به لطافت باران. گمشده ای که خدایش کوثر نامید. گمشده ای که گرمای بوسه های پیامبر بر دستانش محسوس است، گمشده ای که بوی محمد (ص) را می دهد، به من بگو فاطمه ام را در کدامین نقطه به آغوش کشیده ای! به من از آن شبی بگو که کمر مردی شکست..
چطور توانستی طاقت بیاوری؟ ! چگونه توانستی شاهد باشی بدن کبود گل رسول الله (ص) را غریبانه به تو بسپارند؟

نوشته شده توسط جانشین دسته در دوشنبه 91/6/6 و ساعت 12:37 صبح
نظرات دیگران()

با سلام  دعا گوی همه شما در طرح ضیافت اندیشه در دانشگاه جامع هرمزگان بودم خیلی با صفا بود

نوشته شده توسط جانشین دسته در دوشنبه 91/6/6 و ساعت 12:35 صبح
نظرات دیگران()

تغییر سبک زندگی هدف بازی‌های آمریکایی

ادامه مطلب...

نوشته شده توسط جانشین دسته در دوشنبه 91/5/23 و ساعت 11:40 عصر
نظرات دیگران()

بازخوانی مواضع رهبر معظم انقلاب درباره? «اینترنت»

در دیدار با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 80 و 81

... مقام معظم رهبری در سال 1380 خطاب به شورای عالی انقلاب فرهنگی، وضعیت اینترنت را نابسامان عنوان کرده و ضمن هشدار، بحث کنترل و پالایش پایگاه‌های مخرب و برخورد با تخلفات اینترنتی را در راس اولویتهای فرهنگی دانسته و برای این کار مهلت یک ماهه مقرر فرمودند. معظم له در مورخه 26/9/81 در دیدار به اعضاء شورای عالی انقلاب فرهنگی فرمودند: «اینترنت یکی از نعم بزرگ الهی است، اما در عین حال یک نقمت بزرگ هم هست؛ یعنی یک چاقوی دو دم و خطرناک... اینترنت الان مثل یک جریان افسار گسیخته است... این مثل آن است که کسی یک سگ وحشی را بیاورد، بگویند قلاده‌اش کو؟ بگویند سفارش کرده‌ایم آهنگر قلاده را بسازد!»

* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در جلسه پرسش و پاسخ دانشجویان دانشگاه شهید بهشتى 22/2/1382

سوال: خواهشمندم توضیح دهید که چرا چینِ کمونیست، اینترنت را به‏ شدّت سانسور مى ‏کند؛ ولى در ایرانِ اسلامى این کار انجام نمى‏ شود؟

پاسخ: در همه جاى دنیا - مخصوص چین نیست - وقتى جهاز عظیم و فراگیر اینترنت وارد مى‏ شود، معمولاً فیلترهایى هم وجود دارد که هر کشور به فراخور تمایلات و تفکّرات و مصالحى که دارد، آن‌ها را کار مى ‏گذارد؛ این یک امر طبیعى است. در این‏جا هم در آغاز کار مقدارى بى ‏توجّهى شد، لیکن بعد اقداماتى کردند و باید بکنند؛ این درست است. البته که باید فیلترهاى مناسب و لازم را بگذارند.

سوال: چرا مغازه‏‌ها را به خاطر نداشتن جواز پلمب مى‏ کنند، ولى به‏ خاطر فروش و حتّى نمایش تصاویر مبتذل جریمه نمى ‏کنند؟! چرا در نمایشگاه بین‏المللى شرکت‌ها حق دارند هر تصویر و یا موسیقى ضدّ دین را پخش کنند؟!

پاسخ: خدا لعنتشان کند!  

* در دیدار با هزاران نفر از مردم استان مازندران 6/11/1388


حضرت آیت الله خامنه‌ای بی‌اثر بودن توطئه‌های امریکا در سی سال گذشته را بسیار واضح و آشکار دانستند و تأکید کردند: دلیل بی‌اثر بودن توطئه‌ها، این است که امروز جمهوری اسلامی ایران ده‌ها برابر قوی‌تر از روز‌ها و سالهای اولیه شده است و به حرکت خود با شتاب و قدرت بیشتر ادامه می‌دهد.

ایشان با اظهار تعجب از عبرت نگرفتن دشمنان ملت ایران، از بی‌اثر بودن توطئه‌های قبلی و تلاش برای برنامه‌های جدید و در عین حال تکراری افزودند: آمریکایی‌ها می‌گویند 45 میلیون دلار بودجه تصویب کرده‌اند تا از طریق اینترنت جمهوری اسلامی ایران را شکست دهند که این نشان دهنده اوج درماندگی دشمن است زیرا آن‌ها تاکنون ده‌ها 45 میلیون دلار صرف مقابله با نظام اسلامی از طریق کار دیپلماسی، تحریم، اعزام جاسوس، استخدام مزدور و روشهای دیگر کرده‌اند ولی به هیچ نتیجه‌ای نرسیده‌اند.

* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار جوانان و فرهنگیان در مصلّاى رشت‏ 12/2/1380

و اما حرف آخر: کسانى این‏طور وانمود مى ‏کنند نسلى که روى کار مى ‏آید - که اصطلاحاً به آن «نسل سوم انقلاب» مى ‏گویند - پُشتکرده به انقلاب و رویگردان از ارزشهاى دینى است؛ یا اگر هم نیست، به طور اجتناب‏ناپذیرى این‏گونه خواهد شد! بنده صددرصد حرف آن‌ها را رد مى‏کنم. نه این‏که من عوامل فسادبرانگیز فرهنگى را نمى‏بینم یا نمى‏شناسم یا از آن‌ها خبر ندارم؛ نخیر، بنده از ماهواره و اینترنت و رمان‌ها و فیلم‌ها و آهنگ‌ها و حرفهاى فاسد کاملاً خبر دارم و آن‌ها را دست کم نمى‏ گیرم. من عمرم را در میان جوانان گذرانده‏ام. از دورانى که خودم جوان بودم، با جوانان دانشگاهى که خارج از محیط ما بودند، ارتباط برقرار کردم؛ تا امروز هم ارتباط من با جوانان قطع نشده است. بنابراین مى‏دانم حال و هواى جوانى چیست و امروز در فضاى جوانىِ ما چه مى‏گذرد؛ اما معتقدم نسل کنونىِ امروز این قدر هم آسیب‏پذیر و شکننده نیست؛ این را بد فهمیده‏اند. این نسل در محیطى بار آمده که از محیط سى سال و سى‏وپنج سال قبل به مراتب پاکیزه‏‌تر و بهتر است. کسانى که در این محیط متولّد شده‏اند، به برکت هدایت دینى توانستند آن کار عظیم را انجام دهند و آن ایمانهاى پولادین و استوار را عرضه کنند. من معتقدم که این نسل نسبت به آن نسل، در محیط بهترى پرورش یافته و آمادگی‌ها و آگاهیهاى به مراتب بهتر و بالاترى دارد. بنده وقتى حدود بیست سالم بود، هرگز آگاهیهایى که امروز شما جوان بیست ساله دارید، نداشتم. امروز جوان ایرانى، آگاه و بامعرفت و بصیر و سیاسى و اهل تحلیل است و از همه بالا‌تر باایمان است.

* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار علما و روحانیون استان همدان‏ 15/4/1383

شما امروز با این چالش مواجه‏اید و مسأله‏ى شما مهم‌تر و دشوار‌تر است از مسأله‏ى علامه‏ى حلى یا مسأله‏ى علامه‏ى مجلسى یا مسائل علماى بزرگى که در طول تاریخ بوده‏اند؛ با آن‌ها قابل مقایسه نیست. امروز نشر افکار باطل نه فقط به وسیله‏ى ابزارهاى ارتباط جمعىِ فراوان - مثل رادیو، تلویزیون، اینترنت و انواع و اقسام روشهاى الکترونیکى - انجام مى‏گیرد، بلکه از شیوه‏هاى هنرى هم استفاده مى‏شود. امروز در دنیا پول خرج مى‏کنند و فیلمهاى گران‏قیمت مى‏سازند، براى این‏که غیرمستقیم فکرى را وارد ذهن‌ها کنند یا فکرى را از ذهن‌ها بیرون بیاورند. یکى از مهم‌ترین نقاط آماج این کار‌ها، افکار دینى و بخصوص افکار اسلامى است. البته بعد از برپا شدن جمهورى اسلامى، بخصوص افکار شیعه هم آماج همین چیز‌ها قرار گرفته است. شما شاید شنیده باشید که در سرزمین فلسطین به وسیله‏ى صهیونیست‏‌ها یا در امریکا کنفرانس‏هاى شیعه‏شناسى تشکیل مى‏شود و کسانى روى آراء و لایه‏هاى فکرى و شکل اجتماعى شیعیان تحقیق مى‏کنند؛ این براى این است که بتوانند با شیعه مبارزه کنند. باید شیعه را بشناسند تا بتوانند با او مبارزه کنند.

* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار رئیس و مدیران سازمان صدا و سیما‏‏ 11/9/1383

زرسالاران اقتدارطلب‏

الان اشغالگر - مثل‌‌ همان اشغالگرى که بخارست یا پاریس یا فلان کشور را تصرف کرده بود - در حال اشغال تدریجى است. این اشغالگر کیست؟ پاسخ این نیست که این اشغالگر دولت امریکا یا فلان دولت دیگر است؛ نه، این اشغالگر یک طبقه‏ اجتماعى است؛ طبقه‏یى که دولت امریکا و دولتهاى دیگر را به قدر توانایى و قدرت خود و آمادگىِ آن‌ها دارد هدایت مى‏کند. البته در بافت و ساخت این دولت‌ها هم بدون شک افراد این طبقه حضور دارند؛ اما هدایت، هدایت یک دولت نیست؛ هدایت یک مجموعه‏ى طبقاتى است، که اگر بخواهیم در یک عبارت براى این‌ها اسم معین کنیم، باید بگوییم «زرسالارانِ اقتدارطلب». هدفشان هم سیطره بر منابع حیاتى و مالى همه‏ى دنیاست.

الزامات سلطه‏ى جهانى‏

البته این سیطره، یک الزامات سیاسى دارد که‌‌ همان نظم نوین جهانى است؛ یک الزامات علمى و ادارى دارد که بتدریج خود را به آن نزدیک مى‏کنند. مسأله‏ى جهانى‏سازى که امروز در تجارت، پول، فرهنگ و شبکه‏هاى فرهنگى - مثل اینترنت و مانند آن - مطرح است، همه دانسته و نادانسته در خدمت این مجموعه‏ى طبقاتى است. البته تحلیل جامعه‏شناختىِ این‌ها خیلى دقیق، ریز و مفصل است.

* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در دیدار وزیر علوم و رؤساى دانشگاه‏‌ها 17/10/1383

مسأله‏ بُعد فرهنگى هم - که اشاره کردند و خیلى هم مورد توجه بنده است - بسیار مهم است. ما فرهنگ را بستر اصلى زندگى انسان مى‏دانیم؛ نه فقط بستر اصلى درس خواندن و علم آموختن. فرهنگ هر کشور، بستر اصلى حرکت عمومى آن کشور است. حرکت سیاسى و علمى‏اش هم در بستر فرهنگى است. فرهنگ، یعنى خلقیات و ذاتیات یک جامعه و بومىِ یک ملت؛ تفکراتش، ایمانش، آرمان‌هایش؛ این‌ها تشکیل دهنده‏ى مبانى فرهنگ یک کشور است؛ اینهاست که یک ملت را یا شجاع و غیور و جسور و مستقل مى‏کند، یا سرافکنده و ذلیل و فرودست و خاک‏نشین و فقیر مى‏کند. فرهنگ، عنصر خیلى مهمى است. ما نمى‏توانیم از فرهنگ و رشد فرهنگى و پرورش فرهنگى صرف‏نظر کنیم. فرهنگ هم مثل علم است؛ فرهنگ هم گیاه خودرو نیست. همه‏ى آنچه شما از نشانه‏‌ها و مظاهر فرهنگى در جامعه‏ى خودتان و در هر نقطه‏یى از دنیا مى‏بینید، بدون تردید این بذر را دستى افشانده است. البته انسان بعضى از دست‌ها را مى‏بیند، اما بعضى از دست‌ها را نمى‏بیند؛ از داخل خانه، تا درون مدرسه، تا فضاى خیابان، تا رادیو و تلویزیون، تا ماهواره، تا تبلیغات جهانى، تا اینترنت، و از این قبیل چیز‌ها. فرهنگ، هدایت و پرورش دادن مى‏ خواهد. بنابراین در دانشگاه‏‌ها کارفرهنگى بسیار مهم است.



* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در دیدار علما و روحانیون کرمان‏ 11/2/1384

امروز وظایف حوزه‏هاى علمیه با گذشته تفاوت‏هاى زیادى کرده است. حوزه‏ى علمیه فقط براى اقامه‏ى جماعت نیست. منبر رفتن به صورت سنتى هم اگر محتواى عالى و پُر مغزى نداشته باشد، کافى نیست. امروز شما ببینید وسایل تبلیغ در دنیا چقدر متنوع شده؛ این طرفِ دنیا یک نفر جوان پاى یک دستگاه کوچک مى‏نشیند و افکار، تصورات، تخیلات، پیشنهادهاى فکرى و پیشنهادهاى عملى را از سوى هر کسى - بلکه هر ناکسى - از آن طرفِ دنیا دریافت مى‏کند. امروز اینترنت و ماهواره و وسایل ارتباطىِ بسیار متنوع وجود دارد و حرف، آسان به همه جاى دنیا مى‏رسد. میدان افکار مردم و مؤمنین، عرصه‏ى کارزار تفکرات گوناگون است. امروز ما در یک میدان جنگ و کارزار حقیقىِ فکرى قرار داریم. این کارزار فکرى به‏هیچ‏وجه به زیان ما نیست؛ به سود ماست. اگر وارد این میدان بشویم و آنچه را که نیاز ماست - از مهمات تفکر اسلامى و انبارهاى معارف الهى و اسلامى - بیرون بکشیم و صرف کنیم، قطعاً بُرد با ماست؛ لیکن مسأله این است که ما باید این کار را بکنیم.



* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در خطبه‏ هاى نماز جمعه‏ تهران‏ 28/5/1384

حقایق بشرى و اصالتهاى بشرى با گذشت زمان تغییر پیدا نمى‏کنند. انسان‌ها از اول تاریخ تا امروز و از امروز تا پایان دنیا، همیشه عدالت را دوست داشته‏اند و به عدالت نیازمند بوده‏اند؛ این تغییر پیدا نمى‏کند. انسان‌ها از اول تاریخ تا امروز و از امروز تا آخر دنیا به مسؤولانى که نسبت به آن‌ها وفادار باشند، در خدمت آن‌ها باشند و براى آن‌ها صادقانه عمل کنند، احتیاج دارند؛ این‌ها که تغییرپذیر نیست. درس امیرالمؤمنین در نهج‏البلاغه ناظر به این چیزهاست. این اصالت‌ها و این ثوابتِ حیات بشرى در طول تاریخ را امیرالمؤمنین بیان مى‏کند؛ ما آن‌ها را مى‏خواهیم؛ والّا ما که نمى‏گوییم اگر خواستیم از این شهر به آن شهر برویم، مثل زمان امیرالمؤمنین برویم؛ نه، حالا با هواپیما بروید، ممکن است ده سال دیگر با یک وسیله‏ى بسیار تندرو‌تر از هواپیما حرکت کنید. آن روز، نامه مى‏فرستادند، که دو ماه در راه بود؛ امروز شما با اینترنت لحظه به لحظه با آن طرف دنیا حرف مى‏زنید. این‌ها متغیرات است، اما عدالت و صلاح مسؤولان همیشه لازم است؛ حیف و میل نکردن اموال مردم که دست من و امثال من است، همیشه لازم است؛ این‏که تغییرپذیر نیست. اگر به توفیق الهى بتوانیم در این جهت خود را کامل کنیم و قدمهایى را که تا امروز بحمداللَّه برداشته شده، کامل کنیم، آن وقت کشور اسلامى به‌‌ همان شکلى که گفتم، به وجود خواهد آمد؛ یعنى دولت اسلامى مى‏تواند کشور اسلامى به وجود بیاورد.


* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در دیدار روحانیان و مبلغان در آستانه‏ ى ماه محرم‏ 5/11/1384

عنصر سوم، هنرمندى در نحوه‏ ى بیان است. من به منبر خیلى عقیده دارم. امروز اینترنت، ماهواره، تلویزیون و ابزارهاى گوناگون ارتباطىِ فراوان هست، اما هیچ‏کدام از این‌ها منبر نیست؛ منبر یعنى روبه‏ رو و نفس‏ به‏ نفس حرف زدن؛ این یک تأثیر مشخص و ممتازى دارد که در هیچ‏کدام از شیوه‏ هاى دیگر، این تأثیر وجود ندارد. این را باید نگه داشت؛ چیز باارزشى است؛ منتها بایستى آن را هنرمندانه ادا کرد تا بتواند اثر ببخشد.

* بیانات در دیدار اساتید و دانشجویان‌ دانشگاه هاى استان سمنان 18/8/1385

از این خطرناک‌تر، این است که سررشته‌ى همین تحولات منفى در سطح بین‌المللى، در دست کسانى باشد که آن‌ها به وسیله‌ى این تحولات مى‌خواهند اهداف خودشان را - که یا زر است یا زور - تأمین کنند و براى آن‌ها چیزى به نام هویت ملت‌ها اصلاً ارزش ندارد؛ که متأسفانه این در صد سال، صد و پنجاه سال اخیر، در دنیا اتفاق افتاده است؛ یعنى تحولات کشورهاى آسیایى و آفریقایى و امریکاى لاتین در دام طراحى باندهاى قدرت بین‌المللى افتاده است و طراح این‌ها صهیونیست و سرمایه‌داران بین‌المللى بوده‌اند. براى این‌ها آنچه مهم بوده، کسب قدرت سیاسى است که بتوانند در کشور‌ها و دولتهاى اروپایى و غیره نفوذ کنند و قدرت سیاسى را در دست بگیرند و پول کسب کنند و این کمپانی‌ها، سرمایه‌هاى عظیم، کارتل‌ها و تراست‌ها را به وجود آورند. هدف این بوده است؛ آن وقت اگر اقتضاء مى‌کرده است که اخلاق جنسى ملت‌ها را خراب کنند، راحت مى‌کردند؛ مصرف گرایى را در بین آن‌ها ترویج کنند، به‌راحتى این کار را انجام مى‌دادند؛ بى‌اعتنایى به هویتهاى ملى و مبانىِ فرهنگى را در آن‌ها ترویج کنند، این کار را مى‌کردند. این‌ها، اهداف کلان آن‌ها بوده است که تصویر مى‌کردند. آن وقت همیشه لشگرى هم از امکانات فرهنگى و رسانه‌اى و روزنامه‌هاى فراوان و مسائل گوناگون تبلیغات در مشت این‌ها بوده است، که این‌ها امروز یواش یواش دارد پخش مى‌شود و من پریروز در روزنامه - البته سه، چهار ماه قبل از این، من مقاله‌اش را دیده بودم - گزارشى از تشکیلِ «ناتوى فرهنگى» را خواندم. یعنى در مقابل پیمان ناتو که امریکایی‌ها در اروپا به عنوان مقابله‌ى با شوروى سابق یک مجموعه‌ى مقتدر نظامى به وجود آوردند؛ اما براى سرکوب هر صداى معارض با خودشان در منطقه خاور میانه و آسیا و غیره از آن استفاده مى‌کردند، حالا یک ناتوى فرهنگى هم به وجود آورده‌اند. این، بسیار چیز خطرناکى است. البته حالا هم نیست؛ سالهاست که این اتفاق افتاده است. مجموعه‌ى زنجیره‌ى به هم پیوسته‌ى رسانه‌هاى گوناگون - که حالا اینترنت هم داخلش شده است و ماهواره‌ها و تلویزیون‌ها و رادیو‌ها - در جهت مشخصى حرکت مى‌کنند تا سررشته‌ى تحولات جوامع را به عهده بگیرند؛ حالا که دیگر خیلى هم آسان و رو راست شده است.



* بیانات در دیدار اساتید دانشگاههاى استان خراسان‌ در دانشگاه فردوسى مشهد 25/2/1386

هرگونه تدریسى که در یک کلاس، ناشى از بى‌حوصلگى، ناشى از کم‌وقتى، ناشى از بى‌اهتمامى و بى‌اعتنایى به درس، بى‌اعتنایى به دانشجو، بى‌اعتنایى به وقت و ساعت انجام بگیرد، مناسب شأن دانشگاه امروزِ کشور ما نیست. من تأیید مى‌کنم که ما بایستى اساتید استخوان‌دار و قدیمىِ قوى و باارزش را با اصرار در دانشگاه حفظ کنیم - که دوستان اشاره کردند - در کنار این مؤکداً عرض مى‌کنم که بایستى از اساتید جوان و پرانگیزه هم استفاده بشود و وارد بشوند. ما نباید در هیچ بخشى دچار کمبود استاد و خلاء استاد باشیم. امروز راه هم براى این باز است. خوشبختانه دانشجوهایى که دوره‌هاى تکمیلى را مى‌گذرانند، رتبه‌هاى خوبى دارند، رتبه‌هاى بالایى دارند و استعدادهاى خوبى دارند، مى‌توانند در تدریس دانشگاه‌ها نقش ایفا کنند. بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌هاى قدیمى، آیه‌ى قرآن نیست که نشود آن را عوض کرد. به موقعیت‌ها نگاه کنید و دانشگاه را از لحاظ تدریس به یک میدان پرتحرک تبدیل کنید؛ با تعامل دانشجو با استاد، تحرک استاد، مطالعه‌ى استاد، دسترسى استاد به مراکز علمى و اطلاعات علمى و نشریات علمى - که امروز خوشبختانه با رواج اینترنت و چیزهاى دیگر، خیلى از گذشته آسان‌تر شده - دانشگاه را به یک مجلس عمومىِ دائماً در حال مباحثه و در حال کار تبدیل کنید؛ دانشجو را رشد بدهید و تربیت کنید. این یک نکته است.



* بیانات در دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان‏ 23/2/1388

هر دوره‏ اى اقتضائى دارد. یک روز ما براى اینکه از هویت قرآنى اسلام دفاع کنیم، کتاب‌ها می‌نوشتیم، استدلال‌ها می‌کردیم، حرف‌ها می‌زدیم، یک عده مستمع و مرید و علاقه‏ مند هم وجود داشتند، این‌ها را از ما می‌شنفتند، کار ما انجام گرفته بود. طاغوتى هم بر سر کار بود، اجازه‏ ى بیشتر از این تحرک را نمی‌داد. بعضى ‏مان که زرنگ‏‌تر بودند، تلاشهاى گسترده‏ ترى می‌کردند؛ بعضى هم به‌‌ همان حداقل اکتفا می‌کردند. اما امروز چه؟

 امروز دو خصوصیت وجود دارد که بار من و شما را سنگین می‌کند. یک خصوصیت پیشرفت شیوه‏ هاى انتقال فکر است. شما ببینید تلویزیون، رادیو، وسائل الکترونیکى، اینترنت و دیگر وسائل ارتباطاتى، امروز در دنیا در خدمت چه اهدافى قرار دارد. امروز استکبار به این اکتفا نمی‌کند که شمشیر نشان بدهد؛ شمشیر هم نشان می‌دهد، اما در کنار او به ده‏‌ها شیوه‏ى دیگر متوسل می‌شود براى اینکه آن فکر غلط، آن راه خطا، آن روش ستمگرانه و طغیانگر را بر ملت‌ها تحمیل کند. امروز طبق اطلاعات قطعى ثابت شده است که مؤسسه‏ى عظیم هالیوود و شرکتهاى بزرگ سینمائى با سیاستهاى استکبارى آمریکا همراهى و همکارى مستمر و باب میل دارند. این مؤسسه‏ى بزرگ فیلم‏سازى و سینمائى که ده‏‌ها کمپانى بزرگ فیلم‏ساز از هنرمند و از کارگردان و از بازیگر و از نمایش‏نامه‏نویس و فیلم‏نامه‏نویس و سرمایه‏گذار در آن گرد هم جمع شدند، در خدمت هدفى دارند حرکت می‌کنند.

 آن هدف عبارت است از اهداف سیاست استکبارى‏اى که دولت آمریکا را هم‌‌ همان سیاست‌ها دارد می‌چرخاند. این‌ها چیز کوچکى نیست. امروز شما براى اینکه اسلام را، دین را، حقیقت را، صراط مستقیم را، هم به مردم نشان بدهید، هم مردم را در این صراط به راه بیندازید، با مشکلات بزرگى رو به رو هستید. باید با زمان، خودمان را تطبیق دهیم. شبهه‏‌ها از قبیل شبهه‏هاى صد سال و دویست سال قبل نیست. شبهه‏هائى که در ذهن جوان شما، دانشجوى شما، حتّى دانش‏آموز شما القاء می‌کنند، شبهه ‏هائى از جنس روز است. در مقابل این کى‏ می‌خواهد بایستد؟ غیر از علماى دین، غیر از مرزداران عقیده چه کسى باید در مقابل این تیرهاى مسموم و زهرآگین بایستد و قرار بگیرد؟ این، مطلب دوم.



* دیدار با مردم مازندران در سالگرد حماسه 6 بهمن 6/11/1388

حالا اگر آن کسى که در مقابل مردم مى‌ایستد، به این‌ها دل بست، این آن خطاى دوم است که اتفاق مى‌افتد. دل بستن به دشمن؟! وقتى مى‌بینیم که این دشمن وارد میدان شده است، بایستى بفهمیم، بشناسیم؛ اگر خطائى، اشتباهى کرده باشیم، باید اشتباه را برطرف کنیم. از روز اول، آمریکائى‌ها علیه جمهورى اسلامى توطئه کردند. خوب، این توطئه‌ها زائد است که بگوئیم بى‌اثر بود؛ واضح است که بى‌اثر بود؛ اگر این توطئه‌ها بى‌اثر نبود که حالا باید اثرى، نشانى از جمهورى اسلامى باقى نباشد؛ مى‌بینید که جمهورى اسلامى امروز ده‌ها برابر قوى‌تر از روز اول است؛ پس این توطئه‌ها بى‌اثر بود. امروز هم هى نقشهاى جدیدى می‌زنند، باز هم توطئه می‌کنند؛ عبرت هم نمی‌گیرند. من تعجب می‌کنم! به گذشته فکر نمی‌کنند که خوب، این همه توطئه کردیم، این همه علیه جمهورى اسلامى پول خرج کردیم، این همه اینجا آنجا این را دیدیم، آن را دیدیم، در داخل مزدور پرورش دادیم، در بیرون این و آن را علیه جمهورى اسلامى بسیج کردیم؛ اثرى نکرد.

باز دوباره مى‌نشینند چهل و پنج میلیون دلار بودجه تصویب می‌کنند، براى اینکه جمهورى اسلامى را شکست بدهند! بودجه تصویب می‌کنند که از طریق اینترنت، انقلاب ایران را از بین ببرند؛ جمهورى اسلامى را سرنگون کنند! ببینید چقدر این دشمن، دشمن درمانده‌اى است. خوب، شما چند ده» چهل و پنج میلیون دلار «را تا حالا مصرف کرده‌اید؟ چقدر شما براى شکست دادن جمهورى اسلامى کار دیپلماسى کردید، تحریم اقتصادى کردید، انواع و اقسام توطئه‌ها را کردید، جاسوس فرستادید، جاسوس تربیت کردید؛ چه فایده‌اى کردید که حالا باز می‌خواهید از این طریق وارد شوید و ملت ایران را به خیال خودتان از انقلاب جدا کنید؟ این را دشمن نمی‌فهمد. این،‌‌ همان سنت الهى است؛ این،‌‌ همان زدن به چشم و گوش دشمن غافل از خداى متعال است که حقائق را نفهمد؛ غافل کردن دشمن است.» فسینفقون‌ها ثمّ تکون علیهم حسرة «؛ (2) پول را خرج می‌کنند، بعد هم برایشان حسرت می‌شود؛ چون بى‌فایده است. من نمی‌دانم چقدر نشستند طراحى کردند، کار کردند تا بتوانند در تهران به یک بهانه‌اى آشوب راه بیندازند؛ خدا می‌داند که از چه مدت قبل این‌ها نشستند طراحى کردند؛ خوب، چه شد؟ غیر از این شد که مردم از آنچه که بودند، بیدار‌تر شدند؟ اگر کسى خیال می‌کرد که لازم نیست دیگر بیاید توى می‌دان، از نظام جمهورى اسلامى دفاع کند، با این حوادث، همه احساس کردند که باید همیشه براى دفاع از جمهورى اسلامى حاضر باشند.



* بیانات در دیدار روحانیون استان سمنان 17/8/1385

وظیفه‌ى ما چیست؟ اولین وظیفه‌ى ما این است که این نقش روحانیت اصیل را جدى بگیریم. من بار‌ها گفته‌ام که با همه‌ى این وسایل ارتباط جمعى‌اى که وجود دارد - البته روحانیت باید از همه‌ى این وسایل ارتباط جمعى استفاده کند؛ از اینترنت و تکنولوژیهاى جدید ارتباطاتى باید همه‌ى روحانیت براى دین استفاده کند؛ همچنانى که از رادیو و تلویزیون و بقیه‌ى چیز‌ها استفاده مى‌کند - در عین حال، مسجد، جلسه‌ى مذهبى، نشستن روبه‌روى مردم، دهان به دهان و نفس به نفس با مردم حرف زدن، یک نقش بى‌بدیل دارد و هیچ چیزى جاى این را نمى‌گیرد و این هم مال شماست. گروههاى سیاسى خودشان را مى‌کُشند که بتوانند یک چنین نقشى را به دست آورند؛ اما نمى‌شود. شما که معمم و روحانى هستید، یا آن خانم طلبه یا مبلغ، وقتى در مقابل مخاطبان خودش قرار مى‌گیرد و مى‌دانند روحانى است، دلبستگى و دلدادگى و اعتماد به او، از نوع دیگرى است و ربطى به اعتماد به بقیه‌ى گویندگان و سخنوران ندارد. ما باید این نقش را قدر بدانیم؛


* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى 27/11/1379

این تبلیغات فرنگى و این تهاجم فرهنگى چیز جدیدى نیست؛ آنچه که جدید بود - که ما در این چند سال بر روى آن تکیه کردیم - روشهاى نویى بود که در داخل کشور شروع شد و هنوز هم ادامه دارد. در دنیا تهاجم فرهنگى علیه انقلاب، از تهاجم سیاسى و اقتصادى سریع‌تر و همه‏گیر‌تر و همه‏جایى‏‌تر بود. انواع و اقسام کار‌ها را کردند؛ چقدر علیه اسلام و انقلاب و مبانى اسلامى و مبانى شیعى، که فکر مى‏کردند در پدید آمدن این انقلاب نقش داشته، فیلم ساختند - که امروز آن را به رایانه و اینترنت هم کشانده‏اند - و همه کارهایى را که مى‏توانستند، انجام دادند؛ براى این‏که جلوِ این سخن نو را - یعنى این‏که باید قدرت سیاسى در کشور در دست انسانهاى پرهیزگار و عادل باشد و شرط این اقتدار سیاسى، پرهیزگارى و عدالت باشد - بگیرند. این سخن نو چیزى است که هر صاحب قدرتى را در دنیا تکان مى‏دهد و هر دستگاهى را که از قدرت، انتفاع مادّى مى‏برد، دچار وحشت مى‏کند. لذا همه جاى دنیا با این فکر مخالفند.

نوشته شده توسط جانشین دسته در دوشنبه 91/5/9 و ساعت 1:47 صبح
نظرات دیگران()

مدیر مرکز سرگرمی های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: کشوری که مدعی فرهنگ و تمدن است باید از کودکان شروع کند و صنعت اسباب بازی در این زمینه بسیار موثر است.

به گزارش مجاهد مجازی به نقل از واحد مرکزی خبر ، آقای قادری در مصاحبه با بخش گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما افزود: باید به سمت ایجاد صنعت اسباب بازی حرکت کنیم.

وی افزود: ما یک غفلت تاریخی داشتیم و تا شش سال پیش واردات اسباب بازی ممنوع بود و همه اسباب بازیها به صورت قاچاق وارد می شد.

قادری اضافه کرد: این شیوه مخرب بود و با توجه به نداشتن صنعت اسباب بازی در کشور، باید در مرحله نخست واردات آن را سامان می دادیم.

وی گفت: در حال حاضر 50 درصد واردات اسباب بازی به صورت قانونی انجام می شود و روند ساماندهی آن مثبت است.

قادری افزود: مرکز سرگرمی های کانون از حدود 10 سال پیش در عرصه تولید محصولات رایانه ای وارد شده است اما نیاز جامعه بیش از توانایی این مرکز است.

وی گفت: باید بازرگانان ما در واردات اسباب بازیها نگاه فرهنگی داشته باشند.

مدیر مرکز سرگرمی های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با اشاره به اینکه گردش مالی صنعت اسباب بازی در دنیا سالانه حدود 70 میلیارد دلار است افزود: 30 درصد ظرفیت این صنعت در چین قرار دارد و 26 هزار کارخانه در این کشور در حال فعالیت است.

وی افزود: ما بیش از 10 کارخانه استاندارد در این زمینه نداریم.

قادری با تاکید بر توجه جدی به هنر صنعت اسباب بازی گفت: نخستین گام و تجربه در تولید عروسک در ایران دارا و سارا بود و بدیهی است این کار نقص داشته باشد.

وی گفت: نسل جدید این عروسک ها، کوچک تر، سبک تر و ارزان تر شده است.

قادری افزود: یک بچه باید حداقل 50 شخصیت عروسکی را در سن کودکی خود تجربه کند.

مدیر مرکز سرگرمی های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: عروسک باربی بنابر اذعان خود غربیها باعث بلوغ زودرس دختر بچه های امریکایی شده است.

وی افزود: این بلوغ زودرس باعث بیماری بچه های امریکایی شده است.

نوشته شده توسط جانشین دسته در دوشنبه 91/5/9 و ساعت 1:44 صبح
نظرات دیگران()

رهبر معظم انقلاب اسلامی گفتند: دل‌ها را به هم نرم کنید، برخوردها را نسبت به یکدیگر مهربانانه‌تر کنید. این رسانه‌هاى اینترنتى متأسفانه موجب شده است که افراد بى‌محابا علیه یکدیگر حرف بزنند و بد بگویند...

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر سه شنبه اول فروردین91 در اجتماع زائران و مجاوران حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا(ع)، ضمن تأکید بر حفظ وحدت و یکپارچگی سیاسی در داخل کشور، درباره برخورد با منتقدان گفتند:

مخالفین دو جورند. یک مخالفى است که دنبال حق است، او هم دنبال جمهورى اسلامى است، او هم دنبال انقلاب است، او هم دنبال دین و خداست، منتها راه را اشتباه کرده؛ با این نباید دشمنى کرد؛ این فرق دارد با کسى که در جهت غیر نظام اسلامى، با هدف معاندانه علیه نظام اسلامى حرکت می‌کند. دل‌ها را به هم نرم کنید، برخوردها را نسبت به یکدیگر مهربانانه‌تر کنید.

به گزارش «وبلاگ نیوز» و به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی در ادامه با گلایه از “رسانه‌های اینترنتی” افزودند: این رسانه‌هاى الکترونیکى و اینترنتى متأسفانه موجب شده است که افراد بى‌محابا علیه یکدیگر حرف بزنند، بد بگویند. باید از طرف مسئولین کشور براى این هم یک جورى تدبیر بشود.

ایشان در ادامه، حفظ قانون و اخلاق اسلامی را توسط خود ِ مردم امکان پذیر دانستند و افزودند: حالا این حرف من بهانه‌اى نشود براى این‌که یک عده‌اى بروند جوان‌هاى انقلابى را به عنوان جوان‌هاى تند، مورد ملامت و شماتت قرار بدهند؛ نه، من همه جوان‌هاى غیور کشور را، جوان‌هاى مؤمنِ انقلابى کشور را فرزندان خودم می‌دانم و پشت سر آن‌ها قرار می‌گیرم؛ من از جوانان انقلابى و مؤمن و غیور حمایت می‌کنم.

رهبر معظم انقلاب خاطر نشان کردند: همه را توصیه می‌کنم به این که در رفتار خود، با اخلاق اسلامى رفتار کنند؛ قانون را مراعات کنند. همه باید قانون را مراعات کنند. تجسم انقلاب در قانون جمهورى اسلامى است. مسئولان کشور هم همین جور. هم دولت حریم مجلس را حفظ کند، هم مجلس حریم دولت و رئیس جمهور را حفظ کند؛ با هم باشند، در کنار هم باشند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه معنای وحدت را بیش‌تر تبیین کردند و فرمودند: این معنایش این نیست که همه یک جور فکر کنند. معنایش این است که اگر دو جور فکر می‌کنند، دست‌به‌گریبان نشوند. هر گونه مخالفت ما با یکدیگر، هر گونه دعوا و نزاع ما با یکدیگر، دشمنان را امیدوار می‌کند، خوشحال می‌کند.

نوشته شده توسط جانشین دسته در دوشنبه 91/5/9 و ساعت 1:43 صبح
نظرات دیگران()

برخلاف آنچه سازندگان سیمز درصدد نمایش آن از خود هستند، سیمز شبیه ساز جامعه‌ای مبتنی بر نظام اقتصاد سرمایه‌داری است. در واقع ایده‌ی سازندگان این بازی این است که بازیکن به موازات درک اصول زندگی در این جامعه‌ی مجازی و فهم وظایف خود به مثابه یک شهروند لیبرال، شیفته و حیران زندگی در محیطی رویایی شود.

بازی استراتژیک سیمز

در سال‌های اخیر، بازی رایانه‌ای به عنوان رسانه‌ای جدید و مورد اقبال عامه، مورد توجه سیاست مداران و دولت‌ها قرار گرفته است. قابلیت کنش متقابل در بازی نسبت به سایر رسانه‌ها هم‌چون مطبوعات، رادیو، تلویزیون و سینما این امکان را فراهم می‌آورد تا مخاطب از حالت انفعال به حالت فعال درآید. این ویژگی بار دیگر پژوهشگران ارتباطات را به سوی الگوی اثرگذاری قدرتمند رسانه‌ها رهنمون می‌سازد.

از آن جایی که فروش و استفاده از بازی‌ها از سطح ملی فراتر رفته و بازارهای بین المللی را درنوردیده، بازی‌های رایانه‌ای بیش از پیش، نزد دولت مردان به مثابه محصولات فرهنگی استراتژیک نگریسته می‌شوند. دولت ایالات متحده آمریکا به عنوان قطب نظام سرمایه‌داری در دنیا با پیشرفته‌ترین صنایع فرهنگی، به شکل ویژه‌ای درصدد استفاده از بازی‌های رایانه‌ای است. این گرایش دولتی به استفاده از رسانه‌ی بازی در قالب مفهوم هژمونی فرهنگی قابل توجیه است.

هژمونی فرهنگی عبارت است از این که طبقه‌ی اجتماعی حاکم از راه دست‌کاری فرهنگ اجتماعی، جهان‌بینی خود را به عنوان هنجار اجتماعی به مردم تحمیل کند. در سطح جهانی، دولت آمریکا از راه دست‌کاری و تغییر فرهنگ جوامع دیگر، قصد باز تولید مناسبات نظام سرمایه‌داری را دارد تا از این بابت بتواند بر دنیا تسلط پیدا کند و برتری خود را حفظ نماید. از این جهت بازی‌های رایانه‌ای که از جهت ساختار تولید، وابستگی بسیاری به صنعت سینمایی هالیوود دارند، ابزار مناسبی برای تحقق هژمونی فرهنگی آمریکا محسوب می‌شوند. از میان بازی‌های ساخت شرکت‌های آمریکایی، «سیمز» بازی شبیه سازی زندگی از جمله پرفروش‌ترین بازی‌های دنیاست که این مقاله به بررسی نسخه‌ی 3 (جدیدترین نسخه) این بازی اختصاص یافته است.

مروری بر تاریخچه‌ی سیمز

«سیمز» محصول شرکت (Electronic Arts) است. این شرکت یکی از چند شرکت برتر ناشر بازی در دنیاست. اهمیت بازی سیمز تا حدی است که این شرکت یکی از چند استودیوی بازی سازی خود (استودیوی سیمز واقع در ایالت کالیفرنیا) را به طور کامل به ساخت بازی سیمز اختصاص داده است. ایده‌ی اصلی بازی سیمز متعلق به شخصی به نام «ویل رایت»[1] است که یکی از خلاق‌ترین طراحان بازی است. هنگامی که «ویل رایت» بازی سیمز را برای نخستین بار طراحی کرد. همکاران وی بازی او را عروسک بازی دیجیتال خطاب کردند که فقط به درد دخترها می‌خورد و از آن جایی که دخترها کم‌تر به بازی‌های رایانه‌ای گرایش دارند، این طرح محکوم به شکست است؛ اما ویل رایت مصمم بود که اتفاقاً دخترها پتانسیل خوبی برای فروش و استفاده از این بازی هستند. همین طور هم بود، مجموعه بازی سیمز تا سال 2011م. با فروش 150 میلیون نسخه در جهان، پرفروش‌ترین بازی در تاریخ بازی‌های رایانه‌ای شد. هم‌چنین این بازی 5 بار در رکوردهای گینس به ثبت رسیده است. موفقیت این بازی موجب شد تا نسخه‌های متنوع و متعددی از این بازی تولید شود تا بتواند نیاز مخاطبان را به طور حداکثری برآورده سازد.

سیمز چیست؟

در نسخه‌ی 3 این بازی، در ابتدا بازیکن شخصیتی را که می‌خواهد نماینده‌ی او برای زندگی کردن در فضای مجازی بازی (آواتار) باشد، طراحی می‌کند. این طراحی در چند مرحله صورت می‌گیرد. در مرحله‌ی نخست بازیکن باید شکل ظاهری و پوشش شخصیت را انتخاب کند. این که چه جن..س.ی داشته باشد، چه سنی داشته باشد، چه نژادی و چه اندامی. جزییات صورت شخصیت نیز در همین مرحله تعیین می‌شود. سیمز این امکان را به بازیکن می‌دهد که چند نوع پوشش رایج از قبیل لباس روزمره، لباس رسمی، لباس خواب، لباس ورزش و … را در بازی مشخص کند. آرایش شخصیت و انتخاب زیورآلات نیز در همین مرحله صورت می‌گیرد.

در گام بعدی بازیکن می‌تواند صفات شخصیت خود را در قالب تقسیم‌بندی سازندگان بازی (صفات ذهنی، جسمی، اجتماعی و سبک زندگی) تعیین کند. این انتخاب می‌تواند از بین حدود 50 صفت مختلف صورت گیرد. در مرحله‌ی بعد علایق شخصیت از حیث غذای مورد علاقه، موسیقی و رنگ تعیین می‌شود. در نهایت بازیکن پس از مشخص کردن آرزوهای شخصیت مجازی و انتخاب نام برای او وارد محیط بازی می‌شود. پس از ورود به محیط بازی، بازیکن به انتخاب مکانی برای سکونت و زندگی شخصیت مجازی (سیم) در شهری آرام و تمیز (کاملاً ایده‌آل) می‌پردازد. سپس بازی آغاز می‌شود …

شخصیت مجازی (سیم) که توسط بازیکن کنترل می‌شود، زندگی جدیدی را با توجه به گرایش‌ها و تمایل‌های خود شکل می‌دهد و در آن پیشرفت می‌کند. در سیمز انواع روابط و مناسبات موجود است. اشکال مختلف ارتباط موجب تکراری و یکنواخت نشدن بازی برای بازیکن می‌شود. تعبیه‌ی فرصت‌هایی برای کسب درآمد و ارائه‌ی راهکارهای متنوعی برای هزینه‌ی آن درآمدها از جمله عوامل جذابیت در این بازی است. این بازی از تولد و مرگ، از سلامت و تفریح، از خانه و خانواده و … چیزی برای عرضه دارد.

سیمز؛ آنچه باید در چشم مخاطب بنماید

سازندگان بازی سعی داشته‌اند تا بازیکنان، سیمز را یک زندگی بی‌طرف و متعادل تصور کنند که بتوان در تمام جوامع چنین زندگی را تجربه نمود یا به عبارتی دیگر سازندگان سیمز تا جای ممکن سعی کرده‌اند که مخاطبان، سیمز را شبیه سازی درنیابند که نوع خاصی از زندگی را به مخاطب القا می‌کند. در این جهت باید این نکات را در نظر آورد:

1. واحد پولی در سیمز مختص به خود (Simoleon) و خیالی است.

2. شهری که زندگی در آن جریان دارد، بی نام است و در طراحی آن سعی شده تا حتی تداعی شهر خاصی را هم ننماید.

3. زبان خاصی در سیمز وجود ندارد و تمام شخصیت‌های درون بازی با الفاظ نامفهومی با هم به گفت‌وگو می‌پردازند که به زبان (simlish) شهرت یافته و الهام گرفته از چند زبان مختلف است.

4. هیچ شائبه‌ای از نژاد پرستی در سیمز وجود ندارد، شخصیت مجازی می‌تواند تقریباً از بین تمامی انواع نژادها انتخاب نماید.

سازندگان بازی سعی داشته‌اند تا بازیکنان، سیمز را یک زندگی بی‌طرف و متعادل تصور کنند که بتوان در تمام جوامع چنین زندگی را تجربه نمود یا به عبارتی دیگر سازندگان سیمز تا جای ممکن سعی کرده‌اند که مخاطبان، سیمز را شبیه سازی درنیابند که نوع خاصی از زندگی را به مخاطب القا می‌کند.

در مجموع می‌توان این نتیجه را گرفت که سازندگان چشم به بازار جهانی داشته‌اند و نمی‌خواسته‌اند هیچ جامعه‌ای را از جهت برد اثرگذاری از دست بدهند. ‌هم‌چنین برای فراگیرتر شدن بازی سیمز، سازندگان آن از به کار بردن محتواهای آسیب رسانی که رده‌ی سنی بازی را بالا می‌برند (برخلاف جریان غالب بازی‌های معروف آمریکایی) به شدت پرهیز کرده تا همه‌ی سنین بتوانند سیمز را بازی کنند. در سیمز از نمایش استفاده از دخانیات و مواد مخدر، به کار بردن الفاظ رکیک، مصرف مشروبات الکلی، نمایش خشونت، قمار بازی و نمایش صریح و تحریک آمیز روابط جنسی خبری نیست.

از جهتی دیگر، سیمز یک بازی کمال‌گراست. به این معنا که در سیمز شاهد هیچ نوع رنج، سختی و مصایب دنیای واقعی نیستیم؛ در واقع سیمز بازی شاد و مفرحی است که فقط و فقط برای التذاذ مخاطبان جهانی طراحی شده است. می‌توان گفت که این بازی شبیه سازی زندگی خوب و شیرین است. در سیمز همه چیز بر وفق مراد است، در فضای شهری هیچ‌گونه ازدحام، درگیری، آلودگی و سروصدایی نیست. در بازی جرم تعریف نشده و حضور پلیس کم‌رنگ و بسیار غیر مؤثر است. در این بازی بیماری وجود ندارد و هیچ یک از شخصیت‌های بازی بیمار نمی‌شوند. هم‌چنین در بازی از مشاغل سخت خبری نیست. این‌ها شواهد طراحی یک زندگی ایده‌آل و شاد به زعم سازندگان سیمز است.

سیمز؛ آنچه واقعاً هست

برخلاف آنچه سازندگان سیمز درصدد نمایش آن از خود هستند، سیمز شبیه ساز جامعه‌ای مبتنی بر نظام اقتصاد سرمایه‌داری است. در واقع ایده‌ی سازندگان این بازی این است که بازیکن به موازات درک اصول زندگی در این جامعه‌ی مجازی و فهم وظایف خود به مثابه یک شهروند لیبرال، شیفته و حیران زندگی در محیطی رویایی شود. سیمز نمایش طبقه‌ی مرفه در نظام سرمایه‌داری است و از طبقه‌ی ضعیف و اقشار کارگر، در این بازی جلوه‌ای نمایان نیست. این راهبردی برای قرار دادن مخاطبان در محیطی مملو از خوشی است که موجب غفلت از کاستی‌ها و نقایص بنیادین نظام سرمایه‌داری شود. تمامی خانه‌ها در بازی ویلایی است، تفریحات موجود در بازی متعلق به اقشار پر درآمد در زندگی واقعی است. (به عنوان مثال ماساژ و اسپا) هم‌چنین بازی طوری طراحی شده که حس محدودیت در بازیکن به حداقل برسد. قوه‌ی قهریه که در هر جامعه‌ای از الزامات است و ناگزیر، در بازی حضور بسیار کم‌رنگی دارد.

شاهدی دیگر بر این که سیمز مبلغ و مروج زندگی در جامعه‌ی مبتنی بر نظام سرمایه‌داری است، مصرف‌زدگی و تجمل‌گرایی موجود در بازی است. این دو مقوله از ارکان ثبات نظام سرمایه‌داری هستند که اگر به طور مداوم این مناسبات باز تولید نشده و کم‌رنگ شوند، بقای این نظام با چالش‌های جدّی مواجه خواهد شد. از این رو، نظام سرمایه‌داری همواره در پی ترویج فرهنگ مصرف‌زدگی و تجمل‌گرایی برای ایجاد تقاضاهای کاذب در مردم و به عبارت بهتر استمرار تولید، تأمین بازار و افزایش سرمایه است. بازی به گونه‌ای طراحی شده که «خرید» انگیزه‌ی مسلط پیشبرد بازی است؛ به این معنا که انگیزه‌ی ادامه دادن به بازی خرید بیش‌تر و بیش‌تر می‌باشد.

در بخش خرید کردن در بازی، موسیقی، ابزاری برای سازندگان بازی است تا خرید را فعالیتی مفرح‌تر نشان دهند و به آن تشویق کنند. به طور کلی شخصیت مجازی در بازی با خریدن کالای گران خوشحال می‌شود و امتیاز مثبت می‌گیرد و هر چه این کالا گران‌تر، امتیاز مثبت بیش‌تر. در بازی مأموریت‌هایی برای پیشرفت به بازیکن اعلام می‌شود که باید انجام دهد. از جمله‌ی این مأموریت‌ها، خرید کالایی گران قیمت است. تبلیغ تجمل‌گرایی تا حدی است که حتی فرشته‌ی مرگ هم ساعتی طلا به دست دارد. امکانات رفاهی شهر، نوع غذاهای موجود در بازی و لوازم منزل حاکی از زرق و برق فراوان در این بازی است.

موضوع دیگری که به طور نامحسوس و مغرضانه در بازی نهاده شده، مشروعیت همج.نس‌گرایی است. این مشروعیت به نحوی است که دو همج.نس علاوه بر این که می‌توانند با هم ارتباط داشته و هم‌خانه شوند، قادرند به طور رسمی با هم ازدواج کرده و حلقه به دست کنند. این مسأله زمانی جلوه می‌کند که ما بفهمیم تنها در چند کشور (کم‌تر از انگشتان یک دست) است که ازدواج همجنس‌گرایان جواز قانونی دارد و این مورد، موضوعی فراگیر نیست تا در بازی سیمز که مدعی شبیه‌سازی زندگی معیار و بی‌طرفانه است، نمود داشته باشد.

مشروعیت بخشیدن به هم.جن.س..‌گرایی در راستای تقویت نظام اقتصاد سرمایه‌داری است، به این دلیل که طبیعی نمایاندن همجنس‌گرایی، دری است به سوی انحراف‌های جنسی دیگر و عمومی‌تر شدن آن که منجر به فروش بیش‌تر ابزار و وسایل جن..سی و در کل کالاها و خدمات مرتبط می‌شود. با توجه به حرص بی‌پایان غریزه‌ی ج.نس.ی انسان، سودآوری چنین سودایی، تضمین شده و فزآینده است. هم‌چنین تشویق به همجن..س‌گرایی موجب از هم پاشیدگی هر چه بیش‌تر نظام خانواده‌ی سنتی و شکل‌گیری هر چه بیش‌تر خانواده‌های هم..جنس خواهد شد که براساس واقعیت موجود، این خانواده‌ها پول بیش‌تری را برای مد لباس، وسایل خانه و دکوراسیون خرج می‌کنند.

موضوع دیگری که به طور نامحسوس و مغرضانه در بازی نهاده شده، مشروعیت هم.ج.نس‌گرایی است. این مشروعیت به نحوی است که دو همجنس علاوه بر این که می‌توانند با هم ارتباط داشته و هم‌خانه شوند، قادرند به طور رسمی با هم ازدواج کرده و حلقه به دست کنند.

مؤلفه‌های بسیار بیش‌تری را می‌توان در دلالت بر هژمونیک بودن این بازی ذکر نمود، از جمله این که نیازهای شخصیت مجازی بازی حتی از نیازهایی هم که «مازلو» برای انسان تشخیص داده، کم‌تر است. اکثر نیازها، مربوط به سطح نخست از نیازهای انسانی می‌شوند، سطحی که تقریباً میان انسان و حیوان مشترک است. از این موضوع می‌شود فهمید که بازی سیمز زندگی را در برآوردن چه نیازهایی تعریف می‌کند. نیازهای تعریف شده در سیمز عبارت‌اند از: «نیاز به رفع گرسنگی، نیاز به استراحت، نیاز به سرگرمی و لذت، نیاز به مسائل بهداشتی و اجابت مزاج و در آخر هم نیاز اجتماعی که بیش‌تر در بازی شکلی صوری به خود می‌گیرد»، به این معنا که دوستی‌ها عمق ندارند و روابط خانوادگی کاملاً شکلی و از معنا تهی است.

در بازی سیمز به ظاهر دین لحاظ نشده و حضور ندارد. این در حالی است که بیش‌تر مردم زمین دین‌دار هستند یا به هر حال توجهی به معنویت دارند، اگر سازندگان سیمز می‌خواستند زندگی معیار را به نمایش بگذارند، می‌بایست نقشی را هم برای دین، هر چند محدود در بازی در نظر می‌گرفتند. اما نه تنها به ظاهر، حضوری از دین در زندگی سیمزی وجود ندارد بلکه سیمز گهگاه معنویت و دغدغه‌های جدّی زندگی بشری را به سخره و شوخی گرفته و بازیکنان را به غفلت می‌اندازد.

در بازی شاهد هیچ نوع عبادتگاه در سطح شهر و نیز هیچ‌گونه عملی مبنی بر انجام عبادت و دعا نیستیم، بلکه موضوعاتی که دین به آن اهتمام دارد هم‌چون مرگ، روح و زندگی پس از مرگ در بازی به شوخی گرفته شده و جنبه‌ی دنیوی پیدا کرده‌اند. به عنوان مثال در شرایطی خاص شخصیت مجازی می‌تواند به صورت روح، سهل‌تر از قبل به زندگی خود در فضای سیمز ادامه دهد و یا فرشته‌ی مرگ می‌تواند در شرایطی خاص با شخصیت مجازی ارتباط ج..نس..ی داشته باشد و پدر شود. این به غفلت اندازی‌ها از آن جهت است که معنویت در زندگی انسانی، مشغولیت‌های بیهوده‌ی بیرونی را کاهش داده و مخالف جریان حرکت نظام سرمایه‌داری است.

اگر سازندگان سیمز می‌خواستند زندگی معیار را به نمایش بگذارند، می‌بایست نقشی را هم برای دین، هر چند محدود در بازی در نظر می‌گرفتند. اما نه تنها به ظاهر، حضوری از دین در زندگی سیمزی وجود ندارد بلکه سیمز گهگاه معنویت و دغدغه‌های جدّی زندگی بشری را به سخره و شوخی گرفته و بازیکنان را به غفلت می‌اندازد.

برای درک سوگیری طراحی زندگی در سیمز می‌توان به عناصر دیگری نیز در بازی ارجاع داد که موضوع را روشن‌تر کند. به عنوان مثال تنها ساز موجود در بازی که شخصیت مجازی می‌تواند با آن موسیقی بنوازد، «گیتار الکتریک» است. هم‌چنین در بازی محدودیتی برای پیتزا خوردن نیست؛ نه تنها محدودیتی برای خوردن پیتزا وجود ندارد بلکه خوردن هر بار پیتزا، امتیاز مثبتی را به بازیکن می‌دهد که در صورت خوردن سایر غذاها این امکان برای بازیکن به وجود نمی‌آید. سرانجام می‌توان به این موضوع پی برد که سیمز بر خلاف آنچه سازندگان مدعی آن هستند، یک بازی بدون سوگیری نیست بلکه در لایه‌های مخفی و پنهان خود به ترویج و تبلیغ سبک زندگی «کاپیتالیستی» می‌پردازد و با توجه به برد اثرگذاری، تصور موفقیت این بازی در رسیدن به اهداف خود دور از ذهن نیست. در ایران با توجه به غیر مجاز شناخته شدن این بازی توسط نظام ملی رده‌بندی سنی ایران (ESRA)، دامنه‌ی توزیع و استفاده از این بازی تا حدی کنترل شده است، اما باید همواره این نکته را در نظر داشت که بهترین شیوه برای مصون نگه داشتن مخاطبان از اثرهای سوء این نوع بازی‌ها، آگاهی بخشی به آن‌ها در خصوص محتوای مورد استفاده است.(*)

نوشته شده توسط جانشین دسته در دوشنبه 91/5/9 و ساعت 1:31 صبح
نظرات دیگران()